Araripe Manakini (Antilophia bokermanni)

Erkek

Araripe Manakini (Antilophia bokermanni), manakinler (Pipridae familyası) arasında türü kritik tehlike altında olan bir kuştur. 1996 yılında keşfedilmiş ve 1998 yılında bilimsel olarak sınıflandırılmıştır.

Görünüşü

Birçok manakinde olduğu üzere, erkek ve dişi arasında tüy renkleri açısından keskin bir farklılık vardır. 14,5 cm toplam uzunluğu ile görece iri ve uzun kuyruklu bir manakindir. Göz alıcı görünüşe sahip erkek, ağırlıklı olarak beyaz tüylere sahiptir. Beyaz kanat tüyleri haricinde kanatları, kuyruğu gibi siyahtır. Perçeminden başlayarak tepesi boyunca sırtının ortasında kadar devam eden parlak kırmızı renklenmesi vardır. Dişi ise ağırlıklı olarak zeytin yeşilidir ve alt kısımları soluk yeşildir. Dişinin perçemi de zeytin yeşilidir.

Dağılımı

Brezilya’nın kuzeydoğusundaki Ceará eyaletinde bulunan Chapada do Araripe’ye (Araripe dağlık bölgesi) özgüdür. Bu bölge, sadece 50 kilometre uzunluğunda ve 1 kilometre genişliğindedir; etkin üreme alanı ise sadece 1 km2’dir ve burada bir eğlence parkı bulunmaktadır. Balneario das Caldas yakınlarındaki çalışmalarda herhangi bir birey tespit edilmemesine rağmen, muhtemelen daha geniş bir dağılıma sahiptir.

Dişi

İlgili Tehditler

2000 yılında popülasyonunun elli bireyden az olduğu tahmin ediliyordu ve Brezilya ve dünyadaki en nadir kuşlardan biri olduğu düşünülüyordu. O tarihten sonra sadece üç erkek ve bir dişi tespit edildi. 2003 yılında tahminler daha iyimserdi ve BirdLife International, popülasyonun 49 ila 250 bireyden oluştuğu tahmininde bulundu. 2004 yılında, tespit edilen 43 erkeğe dayanılarak doğada 250’den az birey olduğu tahmin edildi. Ne yazık ki 2000 yılında Nascente do Farias’ta, yüzme havuzlarına ve alfalt yollara sahip bir eğlence parkı inşa edilmişti ve habitatının büyük kısmı zarar görmüştü. Bu bölgedeki ağaçlar kesilerek yerlerine muz ağaçları dikilmişti.

16 Ağustos 2008 tarihinde İngiltere Peterborough’da düzenlenen BirdLife International ünlüler konferansında, Sir David Attenborough’nun bu nadir kuşun korunmasına yardımcı olmak üzere fonların desteklenmesi hususunda Araripe Manakinini destekleyeceği açıklandı. Şu anda yaklaşık 500 çift Araripe Manakini bulunmaktadır.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Araripe manakin

Domuz Burunlu Molina Kokarcası (Conepatus chinga)

Domuz Burunlu Molina Kokarcası (Conepatus chinga), potansiyel avcılardan korunmak için kötü kokulu bir sıvı fışkırtan koku bezleriyle, yaygın kokarcaya benzer. Fakat ayrıca, yaşadığı çevrede korunmasını sağlayacak şekilde çıngıraklı yılan zehrine karşı direnç de gösterir. Ayırt edici ince beyaz desenleri ve pembe, domuz burnu gibi, etli bir burnu vardır.

Dağılımı ve Habitatı

Güney Amerika’nın orta ve güney kesimleri boyunca dağılım gösterir; Şili, Peru, Arjantin’in kuzeyi, Bolivya, Paraguay, Brezilya’nın güneyi ve Uruguay’da bulunur. Esasen Pampas biyomu olarak tanımlanan ılıman bölgeler ve açık alanlara bağlıdır ve açık bitkili alanlarda, bodur ormanlarda ve eğimli kayalık alanlarda yaşamayı tercih eder.

Güney Amerika'daki Dağılımı

Popülasyonu

Domuz Burunlu Molina Kokarcaları genel olarak yalnız başlarına yaşar ve her 3,5 km2’ye yaklaşık altı kokarca düşer. Ağırlıklı olarak izole alanlarda yaşamalarında rağmen, üreme amacıyla geçici olarak bir araya gelirler.

Beslenmesi

Daha çok geceleri yiyecek arayan ve kuşları, küçük memelileri, yumurtaları, böcekleri, yaprakları ve meyveleri tüketen bir kokarcadır. Diş yapısı diğer birçok memelininkinden farklıdır; köpek dişlerinin temelde öğütücü fonksiyonda olmasıyla hepçil beslenmeye uyumludur.

Korunma Durumu

IUCN Kırmızı Listesi’nde ‘Asgari Endişe’ kategorisinde yer almaktadır. İnsanların araziyi kötü kullanması ve tarım ve hayvancılık faaliyetleri nedenleriyle oluşan habitat bozulumu ve parçalanması, türü tehdit eden başlıca etmenlerdir. Ayrıca yeni yol planlamalarından ve yol kazalarından da etkilenir. Tüm bu tehditler nedeniyle insan yapımı binaların ve çitlerin etrafında artık daha fazla görülmektedir.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Molina's hog-nosed skunk

Hırsız Kurbağa (Craugastor raniformis)

Hırsız Kurbağa (Craugastor raniformis), Craugastoridae familyasına mensup bir kurbağa türüdür. Kolombiya ve Panama’da görülür. Hem rakımı düşük nemli ormanlarda hem de 1.500 metre rakıma kadar olan nemli dağ ormanlarında yaygın olarak bulunur. Ayrıca sulak çayırlıklarda da yaygındır. Dahası, Kolombiya’da Pasifik kıyılarındaki terk edilmiş tarım arazilerinde yaşayan baskın kurbağalardan biridir.

Görünüşü

Oldukça sivri bir burna sahip, görece büyük bir kurbağadır. Erişkin dişiler, 5,2 ila 7,4 cm. burun - kıç uzunluğu ile, 2,7 ila 4,3 cm. uzunluğa sahip olan erkeklere göre daha iri yapılıdır.

Davranışı ve Üremesi

Gündüz saatlerinde, orman zeminindeki yaprak örtüsünün arasında gizlenir. Gece ise yerden 2,5 m. ve daha fazla yüksekliğe sahip bitkilere tırmanabilir. Erkekler ve genç bireyler, dişilere göre daha yüksek yerlere çıkabilir. Erkek, “ha ha ha ha” şeklinde bir ses çıkarır.

Dişinin, yumurtalarını koruduğu gözlemlenmiştir. Craugastor cinsindeki diğer türlerde de olduğu üzere, su dışına, çatladığında içinden doğrudan küçük kurbağacıklar çıkan yumurtalar dizer. Yumurtalara gözcülük edilmesi yumurtaları muhtemelen avcılara ve mantarlaşmaya karşı korumaktadır.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Craugastor raniformis

Kalın Kuyruklu Geko (Underwoodisaurus milii)

Kalın Kuyruklu Geko (Underwoodisaurus milii), Gekkonidae familyasına mensup bir geko türüdür. Havlayan Geko adıyla da bilinir. Yaygın isimleri kendisine, belirgin şekilde kalın kuyruğu ve kendisini savunmak için çıkardığı keskin ses nedeniyle verilmiştir.

Görünüşü

Kalın Kuyruklu Geko, kırmızımsı - kahverengi vücut rengine, beyaz şeritlere, sarı noktalara ve soluk renkli karna sahiptir. Çoğunlukla 12 ila 14 cm. uzunluğa ulaşır. Tehdit edildiğinde sırtını kabartır ve “havlar”.

Davranışı

Avustralya’nın güneyi boyunca kayalık alanlarda görülür ve Avustralya’da yaşayan diğer birçok geko türüne göre soğuğa biraz daha dayanıklıdır. Gececildir ve gündüz saatlerini kayaların altında veya çukurlarda saklanarak geçirir. Ağırlıklı olarak böceklerle beslenir.

Sürüngenlerde çok sık rastlanmayan şekilde, gündüz saatlerinde dinlenme yerlerinde topluluklar oluştururlar. Bunun nedeni tam olarak bilinmemektedir. Ancak yapılan bir araştırma göstermiştir ki bu davranış, benzer şartlar altında tek başına duran gekolarda olandan daha yüksek toplu ısıl eylemsizlikle (Daha sıcak kalırlar.) sonuçlanmaktadır. Aynı araştırma sonucunda, toplanmaya neden olan nedenler arasında fizyolojik faydaların, diğer tür sosyal davranışların gelişiminden üstün olabildiği ileri sürülmektedir.

Kalın Kuyruklu Geko ve diğer bazı geko türleri, beslenmenin ardından çoğunlukla gözlerini yalama davranışı sergiler; bunu muhtemelen gözlerini temiz tutmak için yaparlar.

Korunma Durumu

Ne IUCN Kırmızı Listesi’nde yer almaktadır ne de Avustralya EPBC Yasası 1999 kapsamındadır; Avustralya’nın en azından bazı eyaletlerinde, uygun bir belge ile ev hayvanı olarak bakılabilmektedir.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Underwoodisaurus milii

Güney Viskaçası (Lagidium viscacia)

Güney Viskaçası (Lagidium viscacia), Chinchillidae familyasına mensup bir kemirgen türüdür. Arjantin, Bolivya, Şili ve Peru’da görülür. Dağların kayalık kesimlerinde, küçük gruplar hâlinde yaşarlar. Uzun kulakları ve arka bacakları vardır ve uzun gür kuyruğu haricinde tavşana benzer.

Görünüşü

Güney Viskaçasının üst kısımları sarımsı - gridir, alt kısımları soluk renktedir ve gür kuyruğu siyah uçludur. Kürkü vücudu üzerinde uzun ve yumuşak, kuyruğu üzerinde kalındır. Uzun tüylerle kaplı uzun kulaklarının kenarları beyazdır ve hem kısa ön bacaklarında hem uzun arka bacaklarında, ayaklarında dört parmak bulunur. Ayak tabanlarında etli kısımlar vardır ve çevikliği ile birlikte, kaya yüzeyleri üzerinde kolaylıkla hareket edebilir. Erişkin bir Güney Viskaçasının ağırlığı yaklaşık 3 kg’dir.

Dağılımı ve Habitatı

Arjantin’in batı, Peru’nun güney ve Bolivya’nın batı ve orta ve Şili’nin kuzey ve orta kesimlerindeki dağlık alanlarda bulunur. Deniz seviyesinden 2.500 ila 5.100 metre yükseklikte, bitki örtüsünün kıt olduğu kayalık alanlarda ve uçurumların civarında yaşar.

Davranışı

Güney Viskaçası kış uykusuna yatmaz ve ağırlıklı olarak şafağın hemen sonrasında ve akşam saatleri aktiftir. Bu saatlerde başta çimen ve yosun olmak üzere bitkisel besinleri tüketmek üzere yeraltındaki saklanma yerlerinden dışarı çıkar ve ayrıca likenleri de yer. Günün bir bölümünü güneşlenmek, temizlenmek veya dinlenmek için bir kaya üzerinde geçirir. Koloni kurarlar ve tehlike anında yeraltına saklanabilecekleri şekilde kayalıklardan fazla uzaklaşmazlar. Birbirleriyle iletişim kurmak üzere çeşitli sesler çıkarırlar. And Dağ Kedisi (Leopardus jacobita) tarafından avlanırlar ve bu kedinin menüsünde önemli bir yer teşkil ederler.

Çiftleşme, yılın son çeyreğinde gerçekleşir. Hamilelik süresi yaklaşık 130 gündür ve doğumda, gözleri açık ve tamamen kürklü biçimde bir (veya bazen iki) yavru dünyaya gelir; yavru doğar doğmaz annesinden bağımsız hareket edebilir. Yavru(lar) yaklaşık sekiz hafta boyunca süt emer ama doğumdan birkaç saat sonra süt dışında besinler de tüketir(ler). Ortalama yaşam süresi bilinmemektedir ama bir bireyin, esaret altında on dokuz yıl yaşadığı gözlemlenmiştir.

Durumu

Yaygın ve bol bulunan bir türdür ama kötü hava şartları yüzünden popülasyonunda geniş dalgalanmalar olabilir. Eti ve kürkü için insanlar tarafından da avlanır ama bu, sayılarında belirgin azalmalara neden olmamaktadır. IUCN Kırmızı Listesi’nde ‘Asgari Endişe’ kategorisinde listelenmektedir.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Southern viscacha

Beyaz Tepeli Kız Kuşu (Vanellus albiceps)

Beyaz Tepeli Kız Kuşu (Vanellus albiceps), orta büyüklükte bir kız kuşudur. Tropikal Afrika genelinde, çoğunlukla da büyük nehirlerin kıyılarında bulunur.

Görünüşü

Benzersiz bir görünüşü vardır. Kanatları ve kuyruğu, göz alıcı biçimde siyah beyaz renktedir ve sırtı kahverengi ve alt kısımları beyazdır. Kafası özellikle dikkat çekicidir; ağırlıklı olarak gridir ama tepesi ve alnı beyazdır. Göz halkaları, bıyığı ve bacakları ise sarıdır. Dişiler, erkekler ve yavrular, benzer görünüşe sahiptir.

Davranışı

Nehirlerin yanında açık kum veya çakıllık üzerinde üreyen bir kız kuşudur. Yerde açılan küçük bir çukura iki veya üç yumurta bırakılır. Yuva ve yavrular, su aygırları dâhil olmak üzere yaklaşan canlılara karşı gürültülü ve agresif biçimde savunulur.

Ağırlıklı olarak böceklerle ve diğer küçük omurgasızlarla beslenir. Üreme dönemi haricinde çoğunlukla küçük sürüler hâlinde yemlenirler.

Durumu

Beyaz Tepeli Kız Kuşu, Afrika-Avrasya Göçmen Sukuşları Korunması Sözleşmesinin (AEWA) uygulandığı türlerden biridir.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > White-crowned lapwing

Carrikeri Soytarı Kurbağası (Atelopus carrikeri)

Carrikeri Soytarı Kurbağası (Atelopus carrikeri), Bufonidae familyasına mensup bir kara kurbağası türüdür. Yaklaşık 5 cm. uzunluğundadır ve bazı popülasyonlarında turuncu renklenme olmasına rağmen genel olarak siyahtır. Kolombiya’nın kuzeyindeki Sierra Nevada de Santa Marta Dağları’na özgüdür. Chytridiomycosis hastalığı (Batrachochytrium dendrobatidis mantarı) ve insanların tarım için habitatını bozuluma uğratması nedenleriyle türü kritik tehlike altındadır.

Sınıflandırılması

Bu tür ilk olarak, 1914 yılında M. A. Carriker, Jr. tarafından toplanan bireyler üzerinde 1916 yılında çalışma yapan Alexander G. Ruthven tarafından sınıflandırılmıştır.

Görünüşü

Yaklaşık 5 cm. uzunluğundadır. En az iki renk varyetesi vardır; daha nadir olan turuncu renkli popülasyonu kısa zaman önce yeniden keşfedilmiştir. Ancak bu kurbağa genel olarak, karın bölgesindeki hafif açık tonlara rağmen tamamen siyah renktedir. Erişkin bireylerin derisi, yan kısımlarındaki dikensi siğiller haricinde düzdür. Bu siğillerin kapladığı alan, bazı bireylerde gözlerden kollara kadar, bazılarında ise gözlerden kalça kemiklerine kadar devam eder. Bazılarının ise tüm vücudu siğillerle kaplıdır. Genel olarak kısa bacakları ve yuvarlak el ve ayak parmakları vardır. El parmakları perdeli değildir, ayak parmakları ise geniş perdelidir.

Dağılımı ve Habitatı

Kolombiya’nın kuzeyinde, yaklaşık 627 km2‘lik bir alana özgüdür. Doğal habitatları And altı ve And bulut ormanları ve dağ tundralarıdır. Ayrıca kar kaplı alanlarda da hayatta kaldığı bilinmektedir. Deniz seviyesinden 2.350 ila 4.800 m. yükseklikte görülür. Uyumluluğu vardır ama tarım faaliyetlerinin neden olduğu habitat kaybı, kendisi için bir tehlikedir.

Ekolojisi

Yumurtalarını dağ akarsularındaki havuzlara bırakır ve iribaşlar buralarda gelişim gösterir.

Korunması

Eskiden yaygınken, şu anda tarım faaliyetleri yüzünden habitat kaybı, ekinlerin gaz ile dezenfekte edilmesi, iklim değişikliği ve en önemlisi Chytridiomycosis hastalığı (Batrachochytrium dendrobatidis mantarı) nedenleriyle türü kritik tehlike altındadır. Popülasyonunda %80’den fazla azalma olduğu tahmin edilmektedir. 14 yıllık bir yokluğun ardından, 2008’in ilk aylarında bir Atelopus Projesi ekibi tarafından yeniden keşfedilmiştir.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Guajira stubfoot toad

Namaqua Kumrusu (Oena capensis)

Erkek

Namaqua Kumrusu (Oena capensis), küçük yapılı bir kumru türüdür. Oena cinsindeki tek türdür.

Görünüşü

22 cm. uzunluğa, 28 ila 33 cm. kanat açıklığına ve 40 gr. ağırlığa sahip, küçük bir kumrudur. Çok uzun siyah kuyruğu vardır. Büyüklüğü ve şekli itibariyle Muhabbet Kuşundan  (Melopsittacus undulatus) biraz daha büyük yapılıdır. Beyaz karın bölgesi dışında tüyleri ağırlıklı olarak gridir ve uçarken görülebilen kestane rengi kanat tüyleri vardır.

Erişkin erkek; siyah yüze, boğaza ve göğse ve sarı ve kırmızı gagaya sahiptir. Erişkin dişide ise siyahlıklar bulunmaz ve gri gaganın dip kısmı kırmızı olur. Genç bireylerin kanatları ve omuzları üzerinde koyu lekeler yer alır.

Dağılımı ve Habitatı

Sahra altı Afrika’da ve Madagaskar’da yaygın bir dağılıma sahiptir ve Arabistan Yarımadası’nda, İsrail’in güneyinde ve Ürdün’de de görülür. Akasya ve çalıların bulunduğu çöl bölgelerinin civarında bulunur.

Davranışı

Daha çok zemin üzerinde vakit geçirir ve çoğunlukla açık alanlarda ve yol kenarlarında yiyecek arar. Neredeyse tamamen, hasırotları ve yabani otlar gibi bitkilerin tohumlarıyla beslenir. Sosyal değildir ve yalnız veya eşler hâlinde olmayı tercih ederler; ancak su kaynakları etrafında kalabalıklar oluştururlar. Hızlı uçar ve yere yakın uçma eğilimindedir. Yuva, bir çalının içerisine yapılır ve dişi, iki yumurta yapar. Kuluçka süresi 16 gündür ve dişi gece boyunca ve sabahın erken saatlerinde, erkekse sabahtan akşama kadar yuvada yumurtaların üzerinde kalır.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Namaqua dove

Geniş Kuyruklu Geko (Phyllurus platurus)

Geniş Kuyruklu Geko veya Yaprak Kuyruklu Güney Gekosu (Phyllurus platurus), Avustralya’da Sydney Havzası’nda yaygın olarak görülen bir gekodur. Büyük kuyruğu, avlanmasını önlemek için sahte hedef olarak kullanılır. Kuyruk ayrıca yağ depolamak açısından da işlev görür. Çevik bir gece avcısı olarak zararlı böceklerle mücadelede fayda sağlar. Ayrıca harika bir ev hayvanı da olabilir.

Görünüşü

Burundan kıça kadar 9,5 cm. uzunluğundadır. Toplam uzunluğu ise 15 cm. olabilir. Kahverengimsi vücut rengine ve basık bir vücut ve kuyruk yapısına sahiptir.

Habitatı

Sydney’in yakınlarındaki kayalık alanlarda yaşar, özellikle de kum taşı yüzeylerinde görülür. Ancak yerleşim yerlerine de kolayca uyum sağlar; kiremitlerin arasında, barakalarda, odunluklarda ve garajlarda kendisine yurt edinir.

Beslenmesi

Örümcekler, güveler ve kınkanatlılar gibi eklembacaklıları avlar.

Üremesi

Bir kovuğun içerisine, bir seferde bir veya iki yumurta bırakılır. Yavrular, sekiz ila on haftada yumurtadan çıkar.

Ev Hayvanı Olarak Bakımı

Bakımı kolay olarak değerlendirilen bir türdür. Avustralya’da Geniş Kuyruklu Geko sahibi olmak için bir lisans almak gereklidir.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Broad-tailed gecko

Klipspringer (Oreotragus oreotragus)

Klipspringer (Oreotragus oreotragus), Afrika’da yaşayan küçük bir antilop türüdür.

İsmi

Klipspringer kelimesi, Afrikancada “kaya atlayıcısı” anlamına gelmektedir. Bu antilop ayrıca “Afrika Kaya Antilobu” olarak da anılır.

Dağılımı ve Habitatı

Fynbos bitki örtüsünün bulunduğu Ümit Burnu’ndan başlayarak, ağaçlık ve çayırlıklarda kayalık alanların bulunduğu Güney Afrika kesimlerinde; kuzeye doğru Doğu Afrika boyunca ve Etiyopya’nın yüksek dağlık kesimlerinde dağılım gösterir.

Görünüşü

Toynakları

Omuz seviyesinde yaklaşık 58 cm. yüksekliğe ulaşan Klipspringer, diğer birçok antiloptan daha küçük yapılıdır. Toynaklarının ucu üzerinde durur ve 3 cm. çapındaki bir madeni Kanada doları büyüklüğündeki bir kaya parçasına dört toynağını birden sığdırabilir (Bu özelliği ona kayalar üzerinde muazzam bir hareket kabiliyeti sağlamaktadır). Erkeğin boynuzları çoğunlukla 10 ila 15 cm. uzunluğunda olur. Doğu Afrika popülasyonlarında dişilerin de boynuzları vardır.

Kalın ve yoğun tüylü, siyah beyaz kırçıllı kürkü ile Klipspringer, çoğunlukla bulunduğu kayalık ortamla tam bir uyum içerisindedir. Ancak kayalar ve uçurumlar üzerindeki çeviklikleri o kadar iyidir ki en tehlikeli düşmanları kartallar ve insanlardır; dolayısıyla kamuflajları, diğer birçok antilop türündeki kadar yüksek önem taşımaz.

Potansiyel Avcıları

Klipspringer; leoparlar, karakulaklar, kartallar ve insanlar tarafından avlanır.

Beslenmesi

Otçuldur ve dağlık ve kayalık bölgelerde yetişen bitkileri yer. Doğada tükettiği bitkiler yaşaması için gerekli olan suyu içerdiğinden, asla su içme ihtiyacı duymaz.

Davranışı

Sürüler oluşturmak yerine çiftler hâlinde gezerler. Eşler bir ömür boyu beraberdir ve hayatlarının büyük kısmını birbirlerine yakın olarak geçirirler. Eşlerden biri beslenirken, diğeri avcılara karşı tetikte kalır.

Çiftleşme dönemi eylülden ocağa kadar sürer. Hamilelik süresi ise yaklaşık 214 gündür.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Klipspringer

İnka Deniz Kırlangıcı (Larosterna inca)

İnka Deniz Kırlangıcı (Larosterna inca), Sternidae familyasına mensup bir deniz kuşudur. Larosterna cinsindeki tek türdür.

Bu benzersiz görünümlü kuş, Peru ve Şili kıyılarında ürer ve dağılımı Humboldt akıntısıyla ilişkilidir. Nadiren Ekvador’un güneybatı kıyısına göç eder. Koyu gri vücudu, kafasının iki tarafına uzanan beyaz bıyıkları ve kırmızı gagası ve ayakları vardır.

Görünüşü

Yaklaşık 40 cm. uzunluğa ulaşan, iri bir deniz kırlangıcıdır. Görünüş açısından cinsiyetler arasında fark yoktur. Erişkin bireyler ağırlıklı olarak barut rengindedir ve yüzünde ve kanatlarının kenarında beyaz kısımlar bulunur. İri gagası ve bacakları koyu kırmızıdır. Genç bireyler ise mor - kahverengi renktedir ve yüz tüyleri aşama aşama gelişir.

Üremesi

Kayalık uçurumlarda ürer. Kovuklara veya oyuklara ya da zaman zaman Humboldt Pengueninin eski yuvalarına, bir veya iki yumurta yapar. Yumurtalar yaklaşık bir ayda çatlar ve yavrular, yedi hafta sonra yuvayı terk eder.

Beslenmesi

Ağırlıklı olarak küçük balıklarla beslenir. Avını havada uçarken belirler ve sivri gagasıyla avını yakalamak üzere suya dalar. Kedi benzeri bir miyav sesi çıkararak öter.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Inca tern

İsli Orman Tavuğu (Dendragapus fuliginosus)

İsli Orman Tavuğu (Dendragapus fuliginosus), Kuzey Amerika'nın Pasifik kıyı kesimindeki ormanlarda yaşayan bir orman tavuğu türüdür. Esmer Orman Tavuğu (Dendragapus obscurus) ile yakın akrabadır ve bu iki tür önceden Mavi Orman Tavuğu adı altında, aynı tür olarak sınıflandırılıyordu.

Erişkinlerin uzun dik kuyruğu vardır ve kuyruk ucu açık gri renktedir. Erişkin erkekler ağırlıklı olarak koyu renktedir ve beyaz tüylerle çevrili sarı renkte boğaz hava keseleri vardır. Ayrıca erişkin erkeklerde üreme döneminde sarı renkte kaşlar oluşur. Erişkin dişilerse ebruli kahverengidir ve alt kısımlarında koyu kahverengi ve beyaz desenler vardır.

Üreme habitatı, Kuzey Amerika'nın batısında Alaska ve Yukon'un güneydoğusundan Kaliforniya'ya kadar dağlık bölgelerdeki kozalaklı ağaç ormanları ve karışık ormanlardır. Dağılımları, çeşitli kozalaklı ağaçlarla yakından ilişkilidir. Yuvasını, zeminde bir çalının veya ağaç kütüğünün altına gizleyerek kurar.

Yaşadığı bölgenin daimi kalıcısıdır ama kış aylarında tuhaf bir davranış olarak daha yüksek kesimlere yönlenmesiyle birlikte, daha yoğun ormanlık alanlara doğru yürüyerek veya kısa uçuşlar gerçekleştirerek hareket eder.

Normalde yerde, kış aylarında ise ağaçlar üzerinde beslenir. Kışın ağırlıklı olarak göknar ve Douglas göknarı yapraklarını, zaman zaman da ladin ve çam yapraklarını yer. Yazın ise diğer yeşil bitkileri (Pteridium, Salix), meyveleri (Gaultheria, Mahonia, Rubus, Vaccinium) ve böcekleri (özellikle karıncalar, kınkanatlılar ve çekirgeler) daha çok tüketir. Yavrular, yumurtadan çıktıkları ilk on gün boyunca tamamen böceklerle beslenmek durumundadır.

Erkek, kendi bölgesi dâhilinde derin ötüşler çıkarır ve dişileri cezbetmek için kısa uçuşlar gerçekleştirir. Dişi, çiftleşme sonrasında erkeğin bölgesini terk eder.

Habitat kaybı nedeniyle popülasyonunda azalmalar meydana gelmektedir.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Sooty grouse

Beyaz Suratlı Saki (Pithecia pithecia)

Erkek

Beyaz Suratlı Saki (Pithecia pithecia), ayrıca Guyana Sakisi ve Altın Suratlı Saki adlarıyla da bilinen bir saki maymunu türüdür ve Brezilya, Fransız Guyanası, Guyana, Surinam ve Venezuela’da görülür. Orman örtüsünün alt kesimlerinde çoğunlukla meyvelerle beslenir ama sert kabuklu yemişleri, tohumları ve böcekleri de yer.

Önceden bu türün bir alt türü olarak değerlendirilen P. p. chrysocephala, 2014 yılında P. chrysocephala adıyla ayrı bir tür olarak sınıflandırılmıştır.

Üremesi

Esaret altında dişi Beyaz Suratlı Saki, yaklaşık 17 günlük âdet döngüleri geçirir ve hamilelik süreci 20 - 21 haftadır. Doğumu takiben anne, ortalama 23 hafta süren süt üretimi ve kısırlık dönemine girer.

Dişi ile erkek arasında renklenme açısından belirgin bir farklılık vardır. Dişiler, erkeklere göre daha kısa saçlara sahiptir; dişilerin kahverengimsi - gri kürkü ve burnunun ve ağzının köşeleri civarında beyaz ya da soluk kahverengi çizgileri vardır. Diğer taraftan erkekler, daha koyu bir kürke ve kırmızımsı - beyaz alna, yüze ve boğaza sahiptir.

Davranışı

Eşler çoğunlukla bir ömür boyu birlikte olur. Birbirlerine çok bağlıdırlar ve birbirlerini tımar ederek bu bağı güçlendirirler.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > White-faced saki

Kanyon Ağaç Kurbağası (Hyla arenicolor)

Kanyon Ağaç Kurbağası (Hyla arenicolor) başta New Mexico ve Arizona eyaletleri olmak üzere ABD’nin güneyindeki kayalık platolarda yaşayan bir ağaç kurbağası* türüdür ama dağılımı Utah, Teksas ve Kolorado’ya ve en güneyde Meksika’nın Michoacán, México, Guanajuato, Guerrero ve Oaxaca eyaletlerine kadar uzanır.

Görünüşü

5 ila 5,5 cm. uzunluğa ulaşır ve genel olarak, üzerindeki koyu desenlerle birlikte kahverengi, gri - kahverengi veya gri - yeşil renkte olur. Oldukça değişkenlik gösterebilir ama çoğunlukla, kamufle olmak amacıyla doğal habitatlarındaki toprak veya kaya rengiyle uyum içindedir. Kireç taşının bulunduğu yerde yaşayanlar daha açık renklerde ve hatta ağırlıklı olarak granit içeren bölgelerde yaşayanlar ise pembe renkte olur.

Davranışı

Çoğunlukla gececil ve etçildir. Genel olarak daimi bir su kaynağının yakınlarında, yarı kurak kayalık habitatlarda yaşar. Üreme, ilkbahar yağmurları sırasında gerçekleşir ve çiftler, suya 100 veya daha fazla yumurta bırakır. Yağmurun az yağdığı dönemlerde ise kaya oyuklarında saklanır.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Canyon tree frog
Çevirmenın notu: * Bir ağaç kurbağası olmasına rağmen, kayalıklarda yaşayan bir türdür.

Mor Tepeli Turako (Tauraco porphyreolophus)

Mor Tepeli Turako (Tauraco porphyreolophus), Musophagidae familyasına mensup bir kuş türüdür. Svaziland Krallığı’nın Ulusal Kuşu’dur ve bu kuşun ve diğer turako türlerinin kırmızı uçuş tüyleri, Kraliyet Ailesi’nin tören kıyafetleri için önemlidir.

Görünüşü

Yeşil başının üzerinde mor renkli tacı, gözlerinin etrafında kırmızı halkası ve siyah bir gagası vardır. Sırtı ve göğsü yeşil ve kahverengidir. Vücudunun geri kalanı mor renktedir ve uçuş tüyleri kırmızıdır.

Habitatı

Nemli ağaçlık arazilerde ve her daim yeşil kalan ormanlarda yaşar. Ağırlıklı olarak meyve ile beslenir.

Dağılımı

Burundi, Kenya, Malavi, Mozambik, Ruanda, Güney Afrika, Svaziland, Tanzanya, Uganga, Zambiya ve Zimbabve’de dağılım gösterir. En güneyde, Güney Afrika’daki Mtamvuna Nehri civarında görülür.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Purple-crested turaco

Topuz Kuyruklu Pürtüklü Geko (Nephrurus amyae)

Topuz Kuyruklu Pürtüklü Geko (Nephrurus amyae), Nephrurus cinsindeki en büyük geko türüdür ve cinsindeki diğer türler gibi, Avustralya’ya özgüdür.

Etimolojisi

Tür adı amyae, Avustralyalı herpetolog Patrick J. Couper’in kız kardeşi Amy Couper’den ileri gelmektedir.

Görünüşü

Genel olarak kahverengi - kırmızımsı renge ve ucundaki topuzuyla birlikte kısa bir kuyruğa sahiptir.

Dağılımı ve Habitatı

Ağırlıklı olarak Avustralya’nın orta kesimlerinde görülür ve bu bölgelerdeki kayalık ovalarda yaşar. Gündüz saatlerinde kayaların altında veya diğer hayvanların terk edilmiş yuvalarında saklanır ve gece saatlerinde yem aramak için açık alanlara çıkar.

Beslenmesi

Böcekler, örümcekler ve akrepler, beslenmesinin temelini oluşturur ama fırsat bulduğunda diğer küçük gekoları da avlar.

Üremesi

Dişi, erkeğe göre daha iri yapılı olur. Çiftleşmek için erkek, dişinin sırtına yapışır; bir ay sonra dişi iki yumurta yapar ve yavrular yumurtadan iki üç ay sonra çıkar.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Nephrurus amyae

Mavi Sırtlı Chlorophonia (Chlorophonia cyanea)

Mavi Sırtlı Chlorophonia (Chlorophonia cyanea), Fringillidae familyasına mensup ve Güney Amerika'da yaşayan renkli bir kuşu türüdür. Genellikle oldukça sık rastlanır.

Görünüşü

Küçük, yuvarlak hatlı ve ağırlıklı olarak yeşil renkli bir kuştur. Alt kısımları sarı ve sırtı ve göz halkası mavi renktedir. Bazı alt türlerinde alın kısmı da sarıdır. Dişiler, erkeklere göre daha yuvarlak hatlara sahip olur ve dişilerin alt kısımları daha yeşilimsi-sarıdır ve sırtları daha az mavidir.

Dağılımı ve Habitatı

Dağılımı hayli dağınıktır; Brezilya’nın güneydoğusundaki Atlantik Ormanı, Paraguay’ın doğusu, Arjantin’in kuzeydoğusu, güneyde Bolivya’dan kuzeyde Venezuela’ya kadar And Dağları, Perijá ve Santa Marta Dağları, Venezuela kıyı kesimi ve Guyana dağlık bölgesinde görülür. Tüm popülasyonları nemli ormanlarda yaşar ama bazı bölgelerde (özellikle Atlantik Ormanı bölgesinde) bahçelerin ve parkların yakınlarında da bulunur.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Blue-naped chlorophonia

Tepeli Bukalemun (Trioceros cristatus)

Tepeli Bukalemun (Trioceros cristatus), Afrika’ya özgü bir bukalemun türüdür. 1837 yılında Samuel Stutchbury tarafından keşfedilmiştir ve en tanınmış bukalemunlardan biridir.

Dağılımı ve Habitatı

Bioko Adası, Ekvator Ginesi, Kamerun, Orta Afrika Cumhuriyeti, Demokratik Kongo Cumhuriyeti, Kongo Cumhuriyeti, Gabon, Nijerya, Gana ve Togo’da görülür. Deniz seviyesinden 10 ila 900 m. yükseklikteki bir milyon kilometrekarelik alan dâhilinde bulunur. IUCN Kırmızı Listesi’nde ‘Asgari Endişe’ kategorisinde yer almaktadır.

Görünüşü

Dişi, erkeğe göre daha iri yapılıdır. Dişinin toplam uzunluğu 28 cm. ve erkeğinki 25 cm’dir. Bir defasında 37 yumurta kayıt altına alınmış olsa da dişiler çoğunlukla 11 ila 14 yumurta yapar.

Sınıflandırılması

Tepeli Bukalemun, 1837 yılında Stutchbury tarafından keşfedilmiştir. Gray, bu türü Pterosaurus cristatus adıyla sınıflandırmıştır. İsmi, 1911 yılında Werner tarafından Chamaeleon cristatus olarak ve 1966 yılında Mertens tarafından Chamaeleo cristatus adıyla değiştirilmiştir. 1986 yılında Klaver ve Böhme ve 1999 yılında Necas tarafından da aynı Chamaeleo cristatus adıyla anılmıştır. Son olarak 2009 yılında Tilbury ve Tolley, türü Trioceros cristatus adıyla sınıflandırmıştır.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Crested chameleon

Montseny Dere Semenderi (Calotriton arnoldi)

Montseny Dere Semenderi (Calotriton arnoldi), Salamandridae familyasına mensup bir semender türüdür. İspanya’nın kuzeydoğusundaki Montseny Dağ Kitlesine özgüdür. 2005 yılındaki sınıflandırılmasından önce, Pirene Dere Semenderi (Calotriton asper) aynı tür olduğu düşünülüyordu.

Görünüşü

Montseny Dere Semenderi erkeği 5,6 ila 5,9 cm. ve dişisi 5,7 ila 5,9 cm. burun-kıç uzunluğunda olur. Kuyruk 3,4 ila 4,4 cm. uzunluğundadır ve maksimum vücut uzunluğu 10,3 cm’dir. Sırtı koyu çikolata rengindedir. Kafası basık yapıdadır.

Ele alındığında derisinden beyazımsı, zehirli, yapışkan ve hoş kokulu bir sıvı salgılar. Bu muhtemelen avcılara karşı kullandığı bir savunma mekanizmasıdır.

Habitatı ve Korunması

Doğal habitatları besin yönünden fakir, soğuk (15°C’nin altında) ve hızlı akan nehirlerdir; tam olarak sucul bir tür olduğu görülmektedir. Son on yıl boyunca %15’lik tahmini azalma hızıyla popülasyonunun 1.500 bireyden az kaldığı düşünülmektedir. Dağ akarsularının kuruması, habitatlarına insan müdahaleleri ve küresel ısınma, bu tür için başlıca tehditlerdir. Bu nedenle IUCN Kırmızı Listesinde “Türü Kritik Tehlikede” kategorisinde bulunmaktadır.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Montseny brook newt

Kara Guan (Chamaepetes unicolor)

Kara Guan (Chamaepetes unicolor), Cracidae familyasına mensup bir kuş türüdür. Kosta Rika ve Panama'da bulunur.

Görünüşü

66 cm. uzunluğunda olur. Tüyleri tamamen siyahtır ve kırmızı gözünün etrafında parlak mavi yüz derisi vardır. Bacakları ve ayakları da parlak kırmızıdır.

Ekolojisi

Kara Guan, meyve ile beslenen bir kuştur; ağaç örtüsü boyunca gezinerek meyveleri ve tohumları yer. Çoğunlukla sessiz hareket eder.

Doğal habitatı, subtropikal veya tropikal nemli dağ ormanlarıdır. Habitat kaybı ve avlanması nedenleriyle tehdit altındadır ve IUCN Kırmızı Listesi'nde "Türü Neredeyse Tehdit Altında" kategorisinde yer almaktadır.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Black guan

Kap Şeker Kuşu (Promerops cafer)

Kap Şeker Kuşu (Promerops cafer), Güney Afrika’nın Batı Kap ve Doğu Kap eyaletlerindeki Fynbos* biyomuna özgü altı adet kuş türünden biridir.

Görünüşü

Kuyruğunun altındaki sarı leke ile kolaylıkla ayırt edilebilen, gri-kahverengi bir kuştur ve erkeğin çok uzun kuyruk tüyleri vardır. Erkek 34 ila 44 cm. uzunluğundadır ve daha kısa kuyruğa, daha kısa gagaya ve daha soluk renkli göğse sahip dişinin uzunluğu 25 ila 29 cm’dir. Kap Şeker Kuşunun diğer bir karakteristik özelliği, uçarken çıkardığı sestir. Erkek kuş kanatlarını çırparken temel uçuş tüylerinin çıkardığı frrt-frrt sesi, dişilerin ilgisini çekmek için kullanılır.

Dağılımı ve Durumu

Güney Afrika’da, şeker çalılarının ve fundaların çiçek açtığı Kap Çiçek Bölgesi genelinde dağılım gösterir. Ayrıca yaz aylarında bahçelerde de görülür. Dağılımı boyunca yaygın bir tür olan Kap Şeker Kuşu, IUCN Kırmızı Listesi’nde “Asgari Endişe” kategorisinde yer almaktadır.

Beslenmesi

Özel bir nektar içicidir. Uzun ve sivri gagasını, uzun fırça uçlu diliyle çeşitli çiçeklerin nektarını içmek için kullanır. Temel besini nektardır ama ayrıca örümcekleri ve böcekleri de avlar. Kap’taki karakteristik güçlü rüzgârlar, çiçeklerden beslenmesini zorlaştırır ama Kap Şeker Kuşunun, bu durumu kolaylaştıran keskin pençeleri vardır.

Üremesi

Üreme dönemi, yiyecek kaynaklarının bol olduğu kış aylarıdır.


Çevirmen: Anıl Altın
Kaynak: Wikipedia > Cape sugarbird
Çevirmenin notu: * Fynbos, Güney Afrika'nın karakteristik bitki örtüsüdür. Bu ismi bölgeye ilk gelen Hollandalılar vermiştir. Fynbos, narin ağaç anlamına gelmektedir. (Vikipedi)

Pirene Dere Semenderi (Calotriton asper)

Pirene Dere Semenderi (Calotriton asper), Salamandridae familyasına mensup, ağırlıklı olarak sucul bir semender türüdür. Andorra, Fransa ve İspanya’nın kesiştiği bölgede, Pireneler’de görülür. Habitat kaybı nedeniyle, IUCN Kırmızı Listesinde “Türü Neredeyse Tehdit Altında” kategorisinde yer almaktadır.

Görünüşü

Pirene Dere Semenderi, 16 cm. uzunluğa ulaşır ve uzunluğunun yarısını, yanlamasına basık olan kuyruğu oluşturur. Dişiler, erkeklere göre çoğunlukla daha iri olur. Vücudu gürbüzdür, kafası basıktır, gözleri küçüktür ve uzuvları kısadır. Parotoid bezleri yoktur ve derisi küçük sert kabarcıklarla kaplıdır. Rengi çok çeşitli olabilir; üst kısmı çoğunlukla zeytin rengi, gri, kömür rengi veya çamursu kahverengi tonlarında ve bazen de alacalı koyu sarıdır. Omurgası boyunca uzanan kesikli bir sarımsı çizgisi vardır. Alt kısmında, her iki kenarda bir dizi koyu benekler yer alır ve orta kısım kırmızı, turuncu veya sarıdır. Erkeklerde dışkılık bölgesi yuvarlak, dişilerde ise koniktir.

Dağılımı ve Habitatı

Pirene Dere Semenderi, Pireneler’e ve etrafındaki dağlara özgüdür ve deniz seviyesinden 700 ila 2.500 metre yükseklikteki bölgelerde yaşar. Ağırlıklı olarak sucul bir türdür ve çoğunlukla ağır akıntılı akarsularda ve sığ dağ göllerinde yaşar. İçerisinde belli miktarda bitki bulunan, zemini kayalık veya çakıllık olan ve sıcaklığı 15°C’den düşük sulardan hoşlanır. Gündüz uzunluğuna dair bir uyarıcı bulunmadığından dolayı bazı semenderler, yılın uzun bir dönemi boyunca tamamen kovukların içinde yaşar.

Biyolojisi

Pirene Dere Semenderi, hem gündüz hem gece aktif olmasına rağmen pek sıklıkla görülmez. Yazın ağırlıklı olarak sucul bir hayat sürer. Böceklerle ve diğer yavaş hareket eden omurgasızlarla beslenir ve kendisi de alabalıklara yem olur, dolayısıyla alabalıkların bol olduğu kesimlerde sayıları azdır. Sudaki zirai ilaçlara karşı hassastır; bunları deri yoluyla emer ve bunlar dokularında birikir.

Dağılımının aşağı kesimlerinde, sıcak havalarda zaman zaman yaz uykusuna yatar. Yüksek rakımlarda, baharda karaya çıkarak kış aylarında kış uykusuna yatar. Kur sırasında erkek, birkaç saatlik süreç içerisinde, önce dişinin önünde parlak renkli alt kısımlarını sergiler ve sonra kuyruğuyla kavrayarak bir ila dört spermatoforunu doğrudan dişinin dışkılığına aktarır. Dişi, birkaç haftalık süreçte yirmi ila kırk yumurta yapar ve bu yumurtaları, uzayabilir dışkılığı ile kayalara veya kovukların içine yapıştırır. Yumurtalar yaklaşık altı hafta sonra çatlar; larvalarda dış solungaçlar bulunur ve larvalar tümüyle etçil olur. Başkalaşım geçirmelerinden önce bir veya birkaç defa kış geçirebilirler ve yüksekliğe bağlı olarak, iki veya daha fazla yılda erişkinliğe ulaşırlar; dişilerde bu süre erkeklere göre daha uzundur. Genç bireyler, omurgaları boyunca uzanan ince sarı çizgileriyle birlikte, koyu renkte olur.

Çevirmen: Anıl Altın

Kaynak: Wikipedia > Pyrenean brook salamander